Frank szwajcarski (CHF) od dawna uważany jest, w gospodarce światowej, za bardzo stabilną walutę. Jest często kupowany przez inwestorów, gdy stabilność innych walut obcych jest zagrożona z powodu niekorzystnych warunków ekonomicznych lub politycznych. Stabilność franka wynika z działań Szwajcarskiego Banku Centralnego mających na celu kontrolę wartości waluty oraz politycznej i finansowej stabilności Szwajcarii.
Frank szwajcarski jest oficjalnym środkiem płatniczym w Szwajcarii i Liechtensteinie, a także we włoskiej enklawie Campione d’Italia, choć w niektórych kantonach akceptowane są także płatności w euro. Na wszystkich banknotach franka szwajcarskiego znajdują się cztery języki narodowe Szwajcarii – niemiecki, retoromański, francuski i włoski.
Ostatni frank w Europie
Pierwszy frank, na równi z frankiem francuskim, został wprowadzony w 1798 r. przez Republikę Helwecką, po tym, jak w 26 kantonach Szwajcarii pojawiło się około 860 różnych monet. Oficjalny frank szwajcarski, który znamy dzisiaj, został jednak wprowadzony dopiero w 1850 r., kiedy ogłoszono, że prawo do emitowania pieniędzy w Szwajcarii będzie miał tylko rząd federalny.
Do roku 1920 Szwajcaria wraz z Belgią, Francją i Włochami tworzyła Łacińską Unię Monetarną, której waluty były powiązane z ceną srebra. Później, w latach 70., cena franka została powiązana z ceną złota, co trwało aż do 2000 roku.
Szwajcaria jest jedynym krajem, który nadal emituje i używa franków w Europie. Inne kraje europejskie, które wcześniej używały franków jako oficjalnej waluty – Francja, Belgia i Luksemburg – ostatecznie przyjęły euro.
Najnowsza, dziewiąta, seria banknotów szwajcarskich została wprowadzona do obiegu w kwietniu 2016 r., a jej znakiem rozpoznawczym jest, pierwszy w historii, brak wizerunków ludzkich twarzy. Motywem przewodnim nowej serii banknotów są natomiast „różne oblicza Szwajcarii”. Każdy z banknotów ma inny motyw; 10 CHF – czas, 20 CHF – światło, 50 CHF – wiatr, 100 CHF – woda, 200 CHF – materia oraz 1000 CHF – język. Co istotne, banknot 1000 – frankowy został wyemitowany w marcu 2019 roku i należy do banknotów o najwyższej wartości na świecie. Jest to szczególnie ciekawe, gdyż inne kraje stopniowo wycofują swoje banknoty o wysokich nominałach. Większość państw europejskich przestało produkować banknoty o wartości 500 euro jeszcze w 2016 r., aby pomóc w ograniczeniu przestępczości, np. uchylaniu się od płacenia podatków, czy finansowaniu terroryzmu. Szwajcarzy natomiast przeciwstawiają się międzynarodowym trendom i unowocześniają swoje banknoty, w szczególności te o najwyższych nominałach. Co jest tego przyczyną? Dlaczego Szwajcarzy tak bardzo kochają banknoty?
Waluta dumą narodową Szwajcarów
Po pierwsze, Szwajcarzy bardzo cenią sobie anonimowość i wolność, jaką daje im gotówka oraz to, że korzystanie z niej pozwala im łatwiej śledzić wydatki. Po drugie, jak wynika z badań socjologów, jest to zjawisko kulturowe. Szwajcarzy identyfikują się z gotówką po części z powodu tego, jak widzą siebie. To naród, który ceni prywatność i nie lubi, gdy ktoś mówi mu, co ma robić. Postrzegają się jako inni niż ich europejscy sąsiedzi i pilnie strzegą tych tradycji, które ich wyróżniają, takich jak języki, system polityczny czy właśnie waluta. A mają z czego być dumni. Frank szwajcarski to obecnie jedna z podstawowych walut wymienialnych świata (obok euro, dolara i jena), a to dzięki stabilność politycznej, rozsądnej polityce monetarnej oraz stabilnej gospodarce.
Natomiast dla obcokrajowców zarabiających we frankach, szwajcarska waluta ma jeszcze jedną, istotną zaletę, jej rosnący kurs, który od września 2021 r. urósł o prawie 14%. Jest na najwyższym poziomie w historii, osiągając zawrotną cenę 4,7 złotego. Oznacza to, że praca w Szwajcarii, to obecnie szansa na zarobienie i zaoszczędzenie znacznej sumy pieniędzy, mimo niezmiennie wysokich kosztów utrzymania.
Zapraszamy do przejżenia naszych ofert pracy w Szwajcarii w budowlance>>